Blogia
yoli

dificultades e ilusións co proxecto!!

dificultades e ilusións  co proxecto!!

 Ó final saliu ben o proxecto!!!Mira que lle dera voltas á cabeza antes de Semana Santa para poder facer un bo traballo de plástica...e ó final ata me gusta!!jejejej. Pareceume unha tarefa interesante, xa que gocei moito ó facelo!!Gustoume ter que buscar todas as imaxes que significasen algo para min en toda a miña vida en relación co arte. Busquei desde a máis sinxela e pequena cousa ata as miñas últimas fotos de visitas por ahí...

Ó principio estaba algo desconcertada, anque xa sabía máis ou menos por donde empezar; logo cavilando na casa empecei a darlle forma a tódalas imaxes que tiña na miña mente!Comecei a idea...O que tiña en mente era facer o traballo en power point, pro encontrei un programa que nunca utilizara: o WINDOWS MOVIE MAKER. Encantoume desde o primeiro momento que o vin. Logo, coa axuda dun amigo que controla algo máis sobre estes programas, comecei a "argallar" no programa.

Buf!!!!logo me puxen de malas co ordenador e con ese novo programa!!!Levaba máis dunha hora intentando facelo, cando de repente doulle a un botón e...ZAS!!!desapareceume todo o que levaba feito!!!!!!!non pode ser pensei... xa estaba cabreada, a miña pouca paciencia acabárase xa!!Vaia problemón... ; pero claro está, que cando probas algo novo teñen que saír problemas e dificultades. Pois eu tívenos, poidoi asegurar.

Segundo intento por seguir adiante co proxecto.

Como me gustou tanto o programa, non estaba disposta a tirar a toalla ante as dificultades e acabar facendoi noutro programa, asique, seguín adiante!!Eu xa tiña en orden tódalas fotos e imaxes seleccionadas, e como sería o traballo...Pero, había un problema: cando cambiaba de ordenador as imaxes que eu tiña postas non aparecían no programa, ou sexa, que si non estaban grabadas no ordenador non podería salír!BUF!!!segundo problema...

Pois así seguín toda unha larga tarde...A verdade, é que me serviu de moito, e aprendín bastante facendo o trabllo: ter un pouco máis de paciencia ante os problemas que xorden con algo novo, agora xa sei usar "máis ou menos" o programa, aprendín a que as presas non serven de nada, e que mellor é levar o traballo con calma para poder realizar algo xeitoso.

En fin, ante toda unha tarde de cabreos, risas, cansancio e demáis, ó final gústoume moito como me quedou o traballo!!E sobre todo a súa fase de elaboración....

Despois, púxenme mans á obra para facer o obxecto. Este, xa o tiña claro desde facía moito tempo; iba ser algo que sempre me gustou de pequena, que sempre se debuxa de mil maneiras: o arco da vella.

Fíxeno con moito cariño e ilusión!Ó demáis a min as manualidades sempre me gustaron moito;e construino eu mesma con materias que sempre usei moito cando era máis "peque"...

Traballo rematado e gran satisfación!!

STOP: continuará...

0 comentarios